خبر 24 : همواره در جامعه امر مطالبه گری امری پسندیده طلقی میشود و رسانه ها هم در هر کشوری امر مطالبه گری را از شهروندان نمایندگی میکنند. اما سوال بسیار مهم این است که بهتر است شهروندان مطالبه گر خوبی باشند یا مسئولیت پذیر.
در نوشته به صورت کوتاه به بررسی مطالبه گری و مقایسه آن با مسئولیت پذیری میپردازیم و تقدم هریک را بر دیگری بررسی خواهیم نمود.
اینکه در جامعه مدرن شهروندان میبایست مطالبه گر باشند شکی نیست اما اینکه چقدر همین شهروندان نسبت به تکالیفی که به عهده آنها گذاشته میشود حساسیت دارند جای نکته و سوال دارد
در ادبیات توسعه، مطالبه گری یکی از مهم ترین خصایص شهروندان جامعه به شمار میرود اما باید به نیک بدانیم که همین جامعه و کشور توسعه یافته که شهروندان را به مطالبه سوق میدهد ابتدا در آموزش ابتدایی سعی نموده است که شهروند مسئولیت پذیر را پرورش دهد
به عبارتی جامعه ای توسعه یافته خواهد شد و شهروندانش به طور طبیعی مطالبه گر خواهند شد که تک تک آنها حس مسئولیت پذیری داشته باشند در حقیقت حس مسئولیت پذیری است که افراد را مطالبه گر مینماید. شهروندی میتواند مطالبه گر باشد که مسئولیت هایش را در جامعه به خوبی انجام داده باشد شهروندان در جامعه توسعه یافته سعی میکنند تکالیف و مسئولیت هایشان را به نحو احسنت انجام داده و جامعه ای روبه رشد را برای خود و آیندگان ایجاد نمایند
به تعریف مسئولیت پذیری و مطاله گری میپردازیم :
" مسئولیت پذیری (Responsibility) تعهد درونی فرد برای انجام درست وظایفی است که بر عهدهاش گذاشته شده است.» در واقع مسئولیت پذیری یعنی ما در برابر خودمان، کسی یا چیزی پاسخگو هستیم و این حسی است که از درونمان سرچشمه میگیرد"
مطالبه در لغت به معنای طلب کردن و خواستن است. مطالبه گر فردی است آگاه که حق و حقوق انسانی، شهروندی و قانونی خود را با روشهای مختلف از کار فرما، دولت و یا حاکمیت طلب میکند
نویسنده : علیرضا کریمی دکتری علوم سیاسی