"چپ و راست " به قلم دکتر علی شیرخانی استاد تمام علوم سیاسی

"چپ و راست " به قلم دکتر علی شیرخانی استاد تمام علوم سیاسی

✍ این روزها سخن از وفاق به میان می‌آید و مسئولان رده بالای نظام نیز، همواره بر این موضوع تاکید می‌کنند و بعضا مشاهده می‌کنم که برخی از دوستان حوزوی و دانشگاهی، جلساتی هفتگی برای تبیین این مسأله دارند.

بنده با مشاهده این نوع مطالبه گری برای وفاق ،به تفکر و تأمل فرو رفته و در این اندیشه بودم که چه چیزی در این باره بنگارم که انشاالله مفید باشد.در این جولان فکری، ذهنم‌ تداعی خاطر کرد به فیلم چپ و راست که در سال ۱۴۰۱ که با برش های فراوانی، اکران شد.

بنده با ذکر داستان این فیلم، قصد حمایت از این فیلم نداشته و یا در صدد، نقد نیستم، چراکه نقد فیلم تخصص و‌ مهارت می‌خواهد و نگارنده ی این سطور، از این مهارت بی بهره است. اما برداشتی که از فیلم دارم می‌تواند برای مفهومی بنام وفاق مفید باشد. ماحصل فیلم تقریباً به قرار ذیل است...

🔸بشیر کشاورز(نماینده راست )، و اصلان دهقان(نماینده چپ) که دو تحلیل‌گر مسائل سیاسی در دو جناح رقیب هستند، در یک روز و یک ساعت، در بیمارستانی دختردار می‌شوند. پرستار بخش مربوط، شکوفه بهاری،از سر شیطنت و یا ...، بچه‌های آن‌ها را، با یکدیگر عوض می‌کند. هفت سال از این موضوع می‌گذرد و خانم بهاری به دلیل عذاب وجدان، به جرمش اعتراف می‌کند.

از دو دختر و خانواده آنها، آزمایش دی‌ان‌ای گرفته و مشخص می‌شود که فرزندان دو خانواده با یکدیگر جابه‌جا شده‌اند. مریم و معصومه، مادران بچه‌ها، که طاقت دوری از فرزند واقعی و فرزندی که او را، بزرگ کرده‌اند، ندارند به دادگاه مراجعه می‌کنند و از قاضی راهکاری می‌خواهند.

از آنجا که قاضی دادگاه، صاحب کمالات و فضایل بوده، در نهایت برای اینکه دو کودک ۷ ساله از آسیب های روحی و روانی ،مصون باشند، منزل ورثه ای خود را به آن‌ها پیشنهاد می‌کند دو خانواده در کنار یکدیگر زندگی کنند تا بچه‌ها کم‌کم با خانواده‌ها آشنا شده و بعد از رسیدن به سن قانونی، تصیمیم بگیرند که می‌خواهند در کنار کدام خانواده بمانند.

بشیر و اصلان که دو رقیب و نماینده دو جناح چپ و راست سیاسی هستند، با این تصمیم قاضی و سکونت آنان در یک خانه، به دردسر می‌افتند. تصاویر آن‌ها که در کنار هم پخش می‌شود و روسای جناحین به آن‌ها بی‌اعتماد شده و خدماتشان در عرصه سیاسی را زیر سوال می‌برند.

🔸در انتها فیلم بشیر و اصلان متوجه می‌شوند که جناح‌بندی‌های سیاسی باعث دوری انسان‌ها از یکدیگر می‌شود و بی‌فایده است، پس دست از سیاسی بازی برمی‌دارند و به زندگی معمولی روی می‌آورند.

🔸 به نظر می‌رسد که تهیه کننده و کارگردان فیلم، درصدد القا این نکته هستند که، زندگی دو‌ نفر از نمایندگان چپ و راست، زیر یک سقف امکان پذیر بوده و با حفظ گرایش های سیاسی، می‌توان در مجموعه ای با تفاهم زندگی کرد.

🔸 لذا ایده وفاق می‌تواند کشور ایران و منافع ملی و دینی جامعه را به عنوان خانه ورثه ای در فیلم در نظر گرفته و به خاطر مصالح کشور(دختران در فیلم) دو جناح در یک مکان با امید به تحقق مصالح و منافع ملی و دینی، فعالیت مشترک و ‌مثمر ثمر، داشته باشند.

*** لازم به ذکر است، آثار نوشته ها و تحلیل های  دکتر علی شیرخانی انشاالله به زودی در سایت ایشان به آدرس اینترنتی "نقد و نظر "

www.naghd-nazar.ir منعکس خواهد شد.

_________________________

فیلم شناسی :